![]() |
||
![]() |
||
Poëtisch-proza geschreven
en voorgedragen door de heer Pierre Huyskens ter gelegenheid van de
3e Dodenherdenking op vrijdag 7
september 1990 DE WACHTERS BIJ HUN NAAM
Nog even - en u zult oog in oog staan met zijn naam, zoals die ook gegrift is in Gods hand en zoals zijn vader, heel behoedzaam, die gespeld heeft voor de Burgerlijke Stand, nog niet bevroedend dat die naam als legernummer op zou gaan in dienst van het vaderland.
Dat nummer werd weer naam en duidelijk, cursief, om misverstanden uit te sluiten, pas ingevuld in die korte, voorgedrukte brief die de minister van de krijgsmacht tot zijn leedwezen verzenden moest toen dat weer naam geworden legernummer het hoogste offer had gebracht.
Vanaf vandaag is hij geen nummer meer of optelcijfer in 't getal; van al dat sneuvelen moest in een vergeefse strijd, die men het liefst verbant naar de vergetelheid.
Vanaf vandaag staan wachters bij zijn naam: de zuilen in dit park, die duizenden van namen dragen, zoals die mogelijk zijn van A tot Z, tussen van Aalderen en van Zwieten en tussen Cohen, Janssen en Mohammed.
En door heel die gigantische guirlande van namen in oer-Nederlands slingeren zich de Indische namen als een exotische bloemenkrans. Zo zijn krijgsmacht en KNIL in elkaar verweven, zo is Aan hun moed en hun dappere dood de juiste naam gegeven.
Nog even - en u zult oog in oog staan ook met uw eigen naam die u hem destijds hebt gegeven voor een veel langer leven dan hèm beschoren was.
Leg gerust uw hand op al de letters, die hij in zijn onverwachte lot heeft meegenomen naar Jahweh, naar Allah of naar God. En u zult voelen, met uw ogen dicht, hoe diep die naam is gegraveerd zodat de tand des tijds hem in der eeuwigheid niet deert.
De tijd zal zelfs het staal der wachters patineren en zo hun namen diepgaand eren met nog meer reliëf. De zon zal héél die litanie van namen aanlichten en met hun eigen schaduwen her-etsen. En de regen zal die duizendvoudige gravure niet kwetsen, maar zijn druppels als glazuren tranen hechten Aan elke letter van hun naam.
Eén zuil is blank: hij wacht nog op degenen die slechts bekend bij God naamloos zijn verdwenen of vermist en naar wier graf vergeefs en zo lang al wordt gegist.
Dit monument is nu voltooid: een sarcofaag in het zwatelend groen van dit Roermondse park; een ark ter nagedachtenis en een gebed in staal en steen voor allen, van A tot en met Z die met de naam van hun vader in de Gordel van Smaragd het hoogste offer hebben gebracht.
|
||
![]() |