WEES WELKOM, GENERAAL

Wees welkom generaal

hier in dit park van de duizenden namen,

hier bij deze zuilenwacht,

bij al uw mannen die met u omkwamen

en daarmee, zoals u het noemde,

voor Orde en Vrede,

het hoogst denkbare offer hebben gebracht.

Wees welkom generaal

bij uw divisie van de Zevende September

 bij deze samenkomst die zo massaal

alweer, op dit Roermondse veld van eer,

verzameld staat; een machtig legioen

- een sterke task force to remember –

van veteranen die u nog in levende lijve

hebben gekend, u nooit vergeten konden

omdat zij met u, als legercommandant,

en ten behoeve van een koninkrijk in noodtoestand

voor een schier onmogelijke opdracht stonden.

Ja, zij herinneren zich nog, generaal,

hoe u hun angsten, pijn en zorgen deelde,

hoe u hun pleitbezorger bent geweest

in weifelend en aarzelend Den Haag

en dat u nooit verheelde

hoe het karwei van Orde en Vrede

moest worden geklaard.

Dat credo, uw geloof in hoe dat moest,

ligt in uw dagorder 21 juli 1947,

begin van de eerste politionele actie,

expressis verbis, in klare taal bewaard.

Wij gaan de strijd niet aan, schrijft u,

met het vredelievend volk van Indonesië,

wij keren ons alleen tegen de kwaden,

die het herstel van vrede en veiligheid

en van de wederopbouw schaden,

En die de afspraken van Linggadjati

met schendingen, terreur en guerilla

saboteren,

en daarmee hun eigen republiek en

haar gegeven woord onteren.

Gij mannen, schrijft u, gij zult u

als beschermers en bevrijders presenteren,

en laat het Rood-Wit-Blauw

uw waardigheid, uw reinheid en uw eerlijkheid

symboliseren.

En zorgt ervoor dat al hetgeen u doet,

zonder vrees mag worden gezien.

In Indoneslë, in Nederland,

in heel de wereld bovendien,

die toekijkt en die u nu kunt tonen

dat beheersing,

ook in noodzakelijk geweld

het essentiële, spirituele

deel van uw wapenrusting is.

Dat hebt u toen, generaal,

aan uw mannen durven en mogen vragen:

moed, kracht en wijsheid

met daarbij uw innige bede

dat God hen behoeden zou in de komende dagen.

Is dat de taal van een legercommandant

die oorlog wilde tot elke prijs?

Zoals een krant

dat onlangs schreef,

met nul komma nul historisch besef?

Is dit niet veeleer de taal

van hoogstaand leiderschap

van een man, meer dan een generaal?

Van staatmanschap

dat zich verantwoordelijk acht

en desnoods vecht

voor de veilige toekomst

van een groot volk als dat van Indonesië

en voor zijn zelfbeschikkingsrecht

in pais en vree?

Wees welkom generaal

ach ja, u was er al

met naam en initiaal

gegraveerd tussen al die namen hier

met al hun initialen.

Maar de uwe is er, met' Spoor, punt S.'

niet zomaar uit te halen.

Uw naam springt er niet uit –

uit de eerste zuil met de S-en, rechts.

Uw naam wil daar niet meer zijn

dan de andere namen, slechts

een soldatennaam tussen soldaten-namen

en zonder rang

want die is nu voor God van geen belang.

Vereeuwigd is uw naam

tussen 'Spoor punt G' uit Haarlemmermeer

van 2-13 R.I., een van de ovw' ers

op wie u toen met smart hebt gewacht

en die al in '46 nabij Semarang

zijn hoogste offer heeft gebracht.

En tussen 'Spreeuw punt A'

geboren Surinamer die bij Tjimahi viel

en die om uwentwil

in dienst was van uw bloedeigen KNIL.

Soldaat tussen soldaten, generaal

zo wilde u ook uw graf, op Menteng Pulu ginds.

Een van die eendere kruisen, allemaal

die namen staan voor 'den vaderland getrouwe'

en trouw tot in de dood, uw kostbaar ideaal.

Maar nu, vandaag:

wie zal er tegen zijn dat u

in brons verbeeld hier tastbaar staat

en breedgeschouderd, met uw forse neus

dat uiterlijk van kracht en moed,

dat onder de soepele wat nonchalante pet

d'intelligence, het brein vermoeden doet

waaraan zoveel beleid ontsprong

dat onbesuisdheid en paniek

en opstandigheid met kracht bedwong?

Wie zal er tegen zijn,

dat u gebronsd de wacht betrekt

bij al die namen hier, alsof u zeggen wilt:

"Gedenk mijn mannen met verdiend respect

en schendt niet langer de gedachtenis

van d'offermoed die hier vereeuwigd is."

Van hier kijkt u uw veteranen aan

zoals ze weer van heinde en ver gekomen

massaal hier staan

met ieder zijn herinnering

aan hoe het hem destijds onder u verging;

met ieder ook zijn eigen verhaal

over uw genegenheid voor Jan Soldaat.

Jazeker, generaal.

Ze zien u nog steeds op de kade staan,

Hun legercommandant,

die saluerend, eenzaam achterbleef

en het schip nakeek dat hen,

gedemobiliseerd

terugbracht naar het moederland.

Wees welkom generaal

ook als man van cultuur

als schrijver, filosoof en musicus

voor wij in dit zeldzaam uur

een gobelin van zingende stemmen

spannen tussen de zuilen en de bomen

van dit zo mooie stuk natuur.

Wees welkom kunstenaar, fijnbesnaard,

niet slechts een groot adept van de KMK

maar ook telg uit een musisch geslacht

afgestudeerd aan conservatoria.

De enige generaal ter wereld

met een diploma viool

die hij liever hanteerde

dan het machine-pistool.

Wees welkom, generaal.