Basisschool De Hovenier 2023

Gedicht geschreven én voorgedragen door leerlingen van basisschool De Hovenier uit Monfort ter gelegenheid van de 36e Herdenking op 2 september 2023

-BARBARA-
Wij zijn bijeen, geruime tijd na dato,
voor hen,- misschien voor velen onbekend.
die wij met eerbied en respect gedenken;
voor hen, wier namen staan gegrift in ‘t monument.

Ook na vandaag zullen er velen komen,
die staan op deze plaats dan even stil;
de namen worden menigmaal gelezen,
hoe komt het toch dat men die weten wil?

-NICOLE-
Is het, omdat in ieder mensenleven
een naam nu eenmaal heel belangrijk is,
en telkens weer opnieuw een grote rol speelt
bij een persoonlijke gebeurtenis?

‘t Begin van ons bestaan, dat kwetsbaar leven,
werd immers met een eigen naam verwacht;
een naam, die reeds geruime tijd tevoren
met liefde door onze ouders was bedacht.

-FLEUR-
En als wij eenmaal zullen zijn gekomen
aan het eind van onze aardse levensreis,
dan staat diezelfde naam op onze rustplaats
en is van ons unieke mens zijn het bewijs.

Zo zijn hùn namen , eens gedegradeerd tot nummer,
verankerd nu in steen en in de tijd
en dus voor ons en hen, die na ons komen,
voor altijd ontrukt aan de vergetelheid.

-NINTHE-
Hoe goed is het dat zij niet naamloos bleven
zoals zovelen, van wie men niets meer vond!
Dit monument, het eerbetoon, de bloemen
zijn ook voor ons als balsem op de wond.

Daarom is het vandaag de dag belangrijk
dat monumenten worden opgericht;
door onze sobat-namen zo te eren,
krijgt heden en verleden een gezicht.

-JULIE-
In deze wereld vol angst en agressie
is er namelijk één zekerheid;.
herdenken blijft tòch zinvol voor de mensheid,
ook in onze turbulente tijd

Herinnering, gedenken en herdenken
gaat voor ons gepaard met stil verdriet;
één grote troost is, dat hun namen blijven:
Wij weten,…. dus …. Wij vergeten niet!